De belangrijkste factor op de aandelenmarkten, niet alleen in Europa, was in de zomer van 2021 volgens mij de heropleving, de herwaardering van groei- ten opzichte van waardeaandelen. Opnieuw presteerden groeiaandelen beter dan waardeaandelen. Voor ons betekent dat ongetwijfeld tegenwind. We zitten niet heel diep in waarde, noch zijn we volledig gericht op groei. We hebben altijd een gemengde stijl gehanteerd, maar toch zijn we zeker meer gericht op waarde dan op groei.
En als je kijkt naar de zomermaanden en naar het eind van de zomer, en wellicht krijgen we ermee te maken, dan denk ik dat dit in feite een echte kans voor beleggers in Europa betekent. Aan het eind van de zomer werd het elastiek, voor wat betreft de waardering van groeiaandelen, veel te ver uitgerekt. Op dit moment vormen hoog genoteerde groeiaandelen het kwetsbare, zelfs het extreem kwetsbare, deel van de markten. De kansen liggen momenteel aan de andere kant daarvan.
De premie die mensen betalen voor zogenaamde 'veiligheid', zogenaamde 'groei', zogenaamde 'kwaliteit' is extreem hoog. Soms vraag je je af: wat zijn ze aan het doen, waarom betalen ze tien keer de omzet, 15 keer de omzet, 40 keer de winst? En ik zag aandelen, een bepaalde groep van zogenaamde groeiaandelen van 25 keer de winst naar 35, 45 en 55 keer de winst gaan. Voor sommige van die namen is dat pure waanzin. En het is nogal een grote groep.
Dat kun je betreuren, en soms betreur ik het ook, maar van de andere kant is het ook wel een beetje spannend. Want je kunt de overblijvers, ik wil ze eigenlijk niet zo noemen omdat dat een slechte bijklank heeft, kopen. De aandelen die overblijven in impopulaire sectoren. Ik zie de grootste kans, en ik raak daar soms zelfs enthousiast van... Dat is waarschijnlijk waarom ik nu enthousiaster ben dan gewoonlijk. Ik zie een enorme kans in Europese waarde.
En dat is interessant omdat dat altijd uitdagingen met zich meebrengt. De waardebewuste belegger, zoals ik mezelf altijd heb beschouwd. En eigenlijk waren de winnaars recentelijk vooral waarde-onbewuste beleggers. Maar voor de waardebewuste belegger zoals ikzelf biedt Europese waarde volgens mij een geweldige kans. Een van de uitdagingen voor de waardebelegger of de waardebewuste belegger is dat je geduldig moet zijn en dat je eenzaam bent omdat je vaak tegen de stroom in moet gaan. Maar hou vol. Ik ben vaak eenzaam geweest in mijn beleggingscarrière. Het zij zo.
Sommige strategen, economen, marktvorsers, fondsbeheerders en stockpickers hebben zich nu eenmaal stevig ingegraven. En als ze ingegraven zijn, is er geen discussie meer mogelijk. Waardebeheerders die zich vooral op diepe waarde richten, zullen zeggen dat de inflatie eraan komt. En de ingegraven groeibeheerder zal daar tegenin brengen dat je naar de obligatiemarkt moet luisteren, en dat alles prima gaat. Ik zeg altijd: graaf je nooit in. Polariseer niet.
Ik ga ervan uit dat de inflatie op zijn minst langer tijdelijk zal zijn. En wanneer wordt tijdelijk niet-tijdelijk? En we mogen natuurlijk ook niet vergeten dat we in een situatie zitten waarin iedereen, al dan niet terecht, vertrouwt op de centrale banken om de obligatiemarkt onder controle te houden. Laten we niet vergeten dat de geschiedenis ons leert dat... Ik zeg dit misschien wat bot, maar dat is omdat ik uit Glasgow kom... Margaret Thatcher, die ik hoog heb zitten, zei ooit dat je je niet tegen de markten kunt verzetten en dat ze zich uiteindelijk tegen je zullen keren. En de obligatiemarkt heeft al meer dan eens bewezen.
Je moet anders gezegd niet verrast zijn als de obligatiemarkt... En dat is geen voorspelling, maar we zouden niet verrast moeten zijn als de obligatiemarkt op hol slaat en laat zien dat de centrale banken er in feite geen vat op hebben. Je kunt de markten nooit controleren, de markten controleren ons. Niet andersom. Ik zou er niet van opkijken als de markten zich zorgen gaan maken over de langer aanhoudende tijdelijkheid. Inflatie zit in het systeem ingebakken en het kan zomaar zijn dat in de herfst van 2022 de inflatie nog steeds hoger is dan verwacht. Als dat het geval is, en al lang daarvoor, kan de obligatiemarkt gemakkelijk van slag raken. Dat zou me wat moois zijn.
