Quick View: Het besluit van de Fed in september – scheidt de gegevens van de sideshow

Als iemand de afgelopen maand vermaakt wilde worden door veel drama, in plaats van af te stemmen op de nieuwste Netflix-hit, hadden ze in plaats daarvan op een financiële website kunnen klikken om de aanloop naar de Fed-vergadering van deze week in de gaten te houden, met zijn draaiende cast van personages en complexe plotwendingen. Uiteindelijk kreeg de markt echter wat hij al die tijd had mogen verwachten: een conclaaf met tuinrassen waarbij de evoluerende gegevens een renteverlaging van 25 basispunt (bp) dicteerden, wat resulteerde in een bandbreedte van 4,00% tot 4,25% voor de benchmark daggeldrente.

Sinds de Fed de renteverlagingen na haar vergadering van december 2024 heeft gepauzeerd, is de retoriek van de Fed gericht op de spanning tussen de twee componenten van het tweeledige mandaat van de centrale bank: volledige werkgelegenheid en prijsstabiliteit. De ontwikkelingen van de afgelopen maanden, waaronder aanzienlijke neerwaartse herzieningen van de groei van de salarissen en tarieven die inflatie (nog) niet op een hoger traject sturen, boden de Fed ruimte om het nog restrictieve beleid bescheiden te versoepelen.

Hoewel de achterblijvende werkgelegenheids- en inflatie-cijfers deze beslissing leken te bevestigen, hebben degenen die op zoek waren naar paleisintriges misschien de merkwaardige - misschien cognitieve - dissonantie opgemerkt tussen de beslissing om de rente te verlagen en een meer optimistische samenvatting van de economische projecties die opriep tot hogere economische groei en inflatie in 2026, samen met een iets lager werkloosheidspercentage. Hoewel voorzitter Jay Powell, in de incidentele wankele prestaties die de markt gewend is, geen elegant argument gaf om dit te kwadrateren, verdient de Fed waarschijnlijk het voordeel van de twijfel dat politieke invloed geen rol speelde. Per slot van rekening waren de mogelijke opvolgers van de heer Powell in het openmarktcomité aan boord van de beslissing, waardoor de onlangs ingevoegde understudy, Stephen Miran, de enige andersdenkende overbleef, aangezien hij koos voor een verlaging met 50 basispunten.

Een evoluerende – maar nog steeds veerkrachtige – economische achtergrond

De staat van de Amerikaanse economische expansie is de afgelopen maanden in twijfel getrokken. Misschien was de grootste boosdoener de neerwaartse bijstelling van ongeveer 900.000 loonsverhogingen in de 12 maanden tot maart 2025. Dit stuurde het maandelijkse gemiddelde van de periode van een gezonde 154.000 naar een minder gezonde 80.000. Bovendien bedroeg de maandelijkse banengroei sinds april gemiddeld een schamele 53.000. Zoals voorzitter Powell echter terecht opmerkte, worden de loonlijsten momenteel niet alleen beïnvloed door vraagfactoren, maar ook door een ongekende aanbodschok als gevolg van het krachtige immigratiebeleid van de regering-Trump.

Deze verschuiving in de dynamiek van de arbeidsmarkt heeft geresulteerd in een unieke situatie waarin banen tegelijkertijd kunnen afzwakken inflatie bewijst dat deze nog lang niet is overwonnen. De voorkeursgraadmeter van de Fed voor kernprijzen - exclusief voedsel en energie - steeg van 2,6% in april naar 2,9% in juli. Een argument voor de verlaging van deze week is dat een daggeldlening van 4,5% ruim boven de kern inflatie lag, wat wijst op een restrictief beleid. Een repliek vanuit de relatief rustige hawkish Het had kunnen zijn dat inflatie nog ver verwijderd is van het basisscenario van 2,0% voor prijsstabiliteit van de Fed. Evenzo voorspellen marktgebaseerde verwachtingen op basis van Treasury inflatie Protected Securities (TIPS) inflatie van gemiddeld 2,47% en 2,39% voor de komende vijf en 10 jaar. Zelfs de Fed verhoogde haar eigen raming voor de kern inflatie cijfers voor 2026 van 2,4% naar 2,6%, ondanks de enigszins twijfelachtige verwachting dat deze slechts twee jaar later zou dalen tot 2,0%.

Wat is het bekijken waard

Part of the reason the Fed chose to halt rate cuts last December was anticipation of the incoming Trump administration’s pro-growth – and potentially inflationary – policies. Among these were deregulation, tax reform and, yes, tariffs. Thus far, companies have been able to either absorb or spread out the tariff hit to where imported goods prices have risen less than expected. To be determined is whether the levies result in a one-off resetting of price levels or trade barriers dampen the competition among companies that tends to benefit consumers. What the Fed wants to avoid, perhaps above all else, is expectations for inflation becoming entrenched well above its 2.0% target.

In tegenstelling tot 2024, toen de bezorgdheid over de vertragende groei leidde tot 100 basispunten aan renteverlagingen, lijkt de Amerikaanse economie, met uitzondering van een vertroebelde arbeidsmarkt, op een gezonde basis te staan. Het bewijs hiervan is te vinden bij een veerkrachtige consument. Na de hapering in het eerste kwartaal is de persoonlijke consumptie in het tweede kwartaal weer een belangrijke bijdrager aan het bruto binnenlands product (bbp) geworden. Op basis van de GDP Now-tracker van de Atlanta Fed heeft deze trend zich tot diep in het huidige kwartaal voortgezet.

Ook signalen uit het bedrijfsleven wijzen op een voortzetting van de Amerikaanse economische expansie. Winstprognoses die meestal de onderliggende economische kracht weerspiegelen, duiden op stabiele groei voor de komende twee jaar. Bedrijfsleiders herhalen de visie van de markt in de winstbegeleiding. De voorspellende kracht van winsten zal in het huidige klimaat van bijzonder belang zijn, aangezien bedrijven rekening moeten houden met zowel de bereidheid van klanten om te consumeren als de invloed van tarieven op hun operationele marges.

Sourcing the right kind of risk, in the right place

Met deze vergadering heeft de Fed een pad uitgestippeld voor een bescheiden dovish beleid in de komende 15 maanden – en mogelijk daarna. Gezien de gewoonte van de centrale bank om haar beleid te telegraferen om de markt niet te overrompelen, was een groot deel van de appreciatie die gepaard ging met een hervatting van de renteverlagingen al terug te zien in obligatie prijzen. Hoewel het een welkome ontwikkeling is - zolang het niet overeenkomt met een snel verslechterende economie - vormen lagere rendementen een uitdaging voor beleggers. We zijn nog lang niet in de buurt van het bereik-voor-rendement tijdperk van de jaren 2010 maar de lage rente en de hoge waarderingen van bedrijfsobligatie kunnen sommige beleggers ertoe dwingen duration hun blootstelling aan kredietnemers van lagere kwaliteit te verlengen of hun blootstelling aan kredietnemers van lagere kwaliteit te vergroten om de dalende rendementen te compenseren. We waarschuwen voor een van deze tactieken.

Clearly the pendulum has swung away from price stability and toward full employment. But investors should never lose sight of the deleterious effects that inflation can have on fixed income securities, and with the inflation question far from settled in the U.S., we don’t think extending duration in the country to capture incremental yield is worth the risk.

Om de lagere Amerikaanse rente te compenseren moeten beleggers die aantrekkelijke inkomsten willen genereren en willen diversifiëren ten opzichte van risicovollere activa, hun vastrentend universum proberen uit te breiden. Vijf jaar na het dieptepunt van de pandemie is het monetaire beleid uiteengelopen. Dit creëert kansen voor beleggers om duration te vinden in markten waar de rente waarschijnlijk nog zal dalen en om hun blootstelling aan meer cyclische bedrijfsobligaties te vergroten in regio's waar het harde werk om het economische schip recht te zetten al heeft plaatsgevonden.

 

Belangrijke informatie

Vastrentende effecten zijn onderhevig aan het rente-, inflatie-, krediet- en wanbetalingsrisico. De obligatiemarkt is volatiel. Als de rentes stijgen, dalen de obligatiekoersen meestal en vice versa. Terugbetaling van de hoofdsom is niet gegarandeerd, en de koersen kunnen dalen als een emittent zijn betalingsverplichtingen niet tijdig nakomt of wanneer zijn kredietwaardigheid afneemt.