Zorg ervoor dat Javascript is ingeschakeld voor de toegankelijkheid van de website Fixed income, maar dan beter: Hoe actieve ETF's een traditionele passieve aanpak kunnen verbeteren - Professioneel adviseur Nederland
Voor financiële professionals in Nederland

Fixed income, maar dan beter: Hoe actieve ETF's een traditionele passieve aanpak kunnen verbeteren

Passieve obligatie-ETF's zijn bedoeld om representatieve marktblootstelling te bieden, maar door ontoereikende marktgegevens leveren ze mogelijk niet wat ze beloven. Actief beheerde ETF's kunnen een effectievere oplossing zijn.

Michael John (MJ) Lytle

Chief Executive Officer bij Tabula Investment Management (Janus Henderson Investors)


29 april 2025
4 beknopt artikel

Kernpunten

  • Passieve obligatie-ETF's zijn toegankelijker geworden, maar niet nauwkeuriger, omdat obligatiemarkten ontoereikende gegevens hebben voor het selecteren en wegen van effecten.
  • Grote vermogensbeheerders met geavanceerde systemen hebben de beste tools om de liquiditeit en dynamiek van obligatiemarkten te doorgronden.
  • Actieve ETF's kunnen de beste aanpak zijn voor een nauwkeurige marktblootstelling, ook voor kernallocaties.

Obligatie-ETF's – waarom eigenlijk?

Het belangrijkste doel van exchange-traded funds (ETF's) is om alle beleggers - zowel particulieren als grote instellingen - de mogelijkheid te bieden om de door hen gekozen assetallocatie snel en efficiënt te implementeren. In de complexe wereld van fixed income was de introductie van obligatie-ETF's zeer welkom, vooral bij niet-gespecialiseerde beleggers zoals multi-assetfondsen en kleinere instellingen.

In veel opzichten zijn deze ETF's een succes, dankzij hun lage kosten en hun aanzienlijke vermogen onder beheer. Maar als het gaat om het meest kritieke aspect – het leveren van nauwkeurige en representatieve marktblootstelling – slaan passieve obligatie-ETF's vaak de plank mis. Beleggers krijgen niet de blootstelling die ze verwachten en uiteindelijk komt het neer op relevante gegevens.

Het opbouwen van een obligatie-index is makkelijker gezegd dan gedaan

Bij de samenstelling van een belegbare index spelen twee belangrijke beslissingen een rol: hoe selecteer je effecten en hoe worden ze gewogen. Het doel is een portefeuille te creëren die zowel representatief als liquide is. In aandelenmarkten is dat relatief eenvoudig. Data over het handelsvolume zijn gemakkelijk beschikbaar als maatstaf voor liquiditeit terwijl marktkapitalisatie geen perfecte, maar wel een adequate indicatie biedt voor hoe belangrijk een bedrijf is in de markt.

In fixed income is indexatie veel lastiger. Brede benchmarks bestaan doorgaans niet uit honderden, maar uit duizenden effecten en zijn daarom moeilijk te repliceren. De Bloomberg Euro Corporate Bond Index omvat bijvoorbeeld meer dan 3.500 obligaties. Het echte probleem is echter hoe die obligaties worden geselecteerd en gewogen. De meeste indices zijn sterk afhankelijk van de omvang van de schulduitgifte en/of het uitstaande bedrag, omdat deze gegevens direct beschikbaar zijn. Zelfs 'liquide' indices, die zijn ontworpen om hun replicatie makkelijker te maken, gebruiken deze cijfers om de grootste obligatie-uitgiften te selecteren. Maar helaas is beschikbaarheid niet hetzelfde als relevantie.

De omvang van de uitgifte is geen goede maatstaf voor liquiditeit. In werkelijkheid kopen grote institutionele beleggers vaak obligaties op de primaire markt en houden die aan tot de vervaldatum. Als gevolg hiervan is de echte liquiditeit gefragmenteerd en kan deze niet gemakkelijk worden vastgesteld aan de hand van indexregels. Ook de weging van effecten naar het bedrag van de uitstaande schuld is al lang voorwerp van kritiek. Het beloont emittenten met een zwaardere schuldenlast, wat de blootstelling voor beleggers kan verstoren. Meer in het algemeen worden deze gegevens gebruikt als vervanging voor marktgegevens die eenvoudigweg niet beschikbaar zijn. Dit maakt passieve replicatie in fixed income van nature onnauwkeurig.

Het voordeel van een actief beheerde ETF's

Gespecialiseerde fixed income managers zijn zich bewust van deze beperkingen. Het belang van actief beheer in fixed income ligt voor een groot deel niet in outperformance, maar in nauwkeurigheid.  Outperformance is een nice-to-have, maar de grootste uitdaging is de nauwkeurige weerspiegeling van een markt nauwkeurig die niet goed is gedefinieerd door standaardgegevens en waar liquiditeit moeilijk te meten is. De oplossing van dit probleem vereist uitgebreide middelen, technologie en systemen om diepgaande marktinzichten te genereren en de middelen en technologie om complexe markten goed te analyseren en te begrijpen. Om dit probleem op te lossen, zijn geavanceerde systemen en inzicht binnen obligatiemarkten nodig, middelen die doorgaans te vinden zijn bij grote vermogensbeheerders met een aanzienlijke aanwezigheid op de markt.

Collateralised Loan Obligations (CLO's): Passieve beperkingen

Leningen en CLO's vertegenwoordigen nu een steeds groter aandeel van de wereldwijde schuldmarkten. Het wordt dan ook steeds belangrijker om ze op te nemen in gediversifieerde portefeuilles. Er zijn nu CLO-indices beschikbaar, maar er zijn nog geen passieve ETF's ontwikkeld om aan de vraag van beleggers te voldoen. In feite worden alle CLO-ETF's actief beheerd. De gegevens, systemen en due diligence die nodig zijn om CLO's goed te begrijpen en te vergelijken, vallen buiten het bereik van wat indexproviders en leveranciers van marktgegevens kunnen bieden. Bovendien zal een passieve benadering waarschijnlijk meer een weerspiegeling zijn van de 'dealer inventory' (obligaties die obligatiehandelaren op hun eigen handelsrekening aanhouden) zonder rekening te houden met de concentratie van beheerders en andere risicofactoren voor de portefeuille.

Een hogere lat voor core fixed income

De uitdagingen van indexatie raken niet alleen de uithoeken van de obligatiemarkt. Zelfs de meest elementaire bouwstenen van een fixed income portefeuille kunnen baat hebben bij een actieve benadering op basis van diepgaande marktinzichten.

Als het doel is om een markt te weerspiegelen die niet goed voldoet aan traditionele indexering, kunnen actieve ETF's een nauwkeurigere en effectievere oplossing bieden.

Actief beleggen: Een beleggingsbenadering waarbij een fondsbeheerder er actief naar streeft om beter te presteren dan een specifieke index of benchmark of deze te verslaan door middel van onderzoek, analyse en beleggingskeuzes. Het tegenovergestelde van passief beleggen.

De Bloomberg Euro Corporate Bond Index bevat uitsluitend vastrentende, in euro luidende investment-grade obligaties van industriële bedrijven, nutsbedrijven en financiële emittenten.

Obligatie: Een schuldbewijs dat is uitgegeven door een bedrijf of een overheid om geld in te zamelen. De belegger die de obligatie koopt, leent in feite geld aan de emittent van de obligatie. Obligaties bieden beleggers een rendement in de vorm van vaste periodieke betalingen (een 'coupon') en het uiteindelijke rendement op de vervaldag van het oorspronkelijk belegde bedrag, de nominale waarde. Door hun vaste periodieke rentebetalingen worden ze ook vaak vastrentende instrumenten genoemd.

Obligatiehandelaren: Kopen en verkopen obligaties via transacties namens klanten of hun eigen bedrijf, en spelen een cruciale rol op obligatiemarkten door onder meer liquiditeit, beleggingsmogelijkheden en obligatiekoersen te helpen bepalen.Geconcentreerde portefeuille: Een portefeuille die geconcentreerd is in een klein aantal posities of met hoge wegingen voor de grootste posities. Deze portefeuilles gaan doorgaans gepaard met een hoger risico dan meer gediversifieerde portefeuilles, omdat een ongunstige gebeurtenis kan leiden tot aanzienlijke volatiliteit of verliezen. De potentiële outperformance is echter ook hoger.

Collateralized Loan Obligation (CLO): Een bundel van over het algemeen lagere kwaliteit hefboomleningen aan bedrijven die zijn gegroepeerd in één enkel effect, dat inkomsten (schuldbetalingen) genereert uit de onderliggende leningen. Het gereguleerde karakter van de obligaties die CLO's aanhouden, betekent dat in geval van wanbetaling de belegger vooraan in de rij staat om aanspraak te maken op de activa van een lener.

Diversificatie: Een manier om risico's te spreiden door verschillende soorten activa/activaklassen in een portefeuille te combineren, in de veronderstelling dat deze activa zich in een bepaald scenario anders zullen gedragen. Activa met een lage correlatie zouden de meeste diversificatie moeten bieden.

Exchange Traded Fund (ETF): Een effect dat een index, sector, grondstof of pool van activa (zoals een indexfonds) volgt. ETF's worden als een aandeel op een beurs verhandeld en zijn onderhevig aan koersschommelingen als de waarde van de onderliggende effecten van de ETF daalt of stijgt. ETF's hebben doorgaans een hogere liquiditeit en lagere kosten dan actief beheerde fondsen.

Blootstelling: Het bedrag dat een belegger heeft geïnvesteerd in een actief/markt en mogelijk kan verliezen als een investering mislukt. Het is een andere manier om financiële risico's te beschrijven.

Index: Een statistische maatstaf voor een groep of een mandje effecten of andere financiële instrumenten. De S&P 500-index bevat bijvoorbeeld de aandelen van de 500 grootste Amerikaanse bedrijven. Elke index heeft een eigen berekeningsmethode, meestal uitgedrukt als een verandering ten opzichte van een basiswaarde.

Liquiditeit/liquide activa: Liquiditeit is een maatstaf voor hoe eenvoudig een actief op de markt kan worden gekocht of verkocht. Activa die gemakkelijk in grote volumes op de markt kunnen worden verhandeld (zonder grote koersbewegingen te veroorzaken) worden 'liquide' genoemd.

Overwogen: een relatief grotere blootstelling hebben aan een individueel aandeel of een individuele activaklasse, sector of geografische regio dan een relevante benchmark, zoals een index.

Passief beleggen: Een beleggingsbenadering waarbij een bepaalde markt of index wordt gevolgd. Het wordt passief genoemd omdat het een index probeert te volgen door deze geheel of gedeeltelijk te repliceren, in plaats van door actief aandelen te selecteren. Het belangrijkste voordeel van passief beleggen is blootstelling aan een bepaalde markt tegen over het algemeen lagere kosten dan bij een actief beheerd fonds. Het tegenovergestelde van actief beleggen.

Onderwogen: Een lagere weging van een individueel effect, of een individuele activaklasse, sector of geografische regio aanhouden dan de benchmark van een portefeuille.

Dit zijn de standpunten van de auteur op het moment van publicatie en kunnen verschillen van de standpunten van andere personen/teams bij Janus Henderson Investors. Verwijzingen naar individuele effecten vormen geen aanbeveling om effecten, beleggingsstrategieën of marktsectoren te kopen, verkopen of aan te houden en mogen niet als winstgevend worden beschouwd. Janus Henderson Investors, zijn gelieerde adviseur of zijn medewerkers kunnen een positie hebben in de genoemde effecten.

 

Resultaten uit het verleden geven geen indicatie over toekomstige rendementen. Alle performancegegevens omvatten inkomsten- en kapitaalwinsten of verliezen maar geen doorlopende kosten en andere fondsuitgaven.

 

De informatie in dit artikel mag niet worden beschouwd als een beleggingsadvies.

 

Er is geen garantie dat tendensen uit het verleden zich zullen doorzetten of dat prognoses worden gehaald.

 

Reclame.

 

Begrippenlijst