Tumult op de wereldmarkt: is absoluut rendement een oplossing voor beleggers?

De financiële markten hebben in 2025 tot nu toe te maken gehad met flinke schommelingen. Er is steeds meer onzekerheid over de wereldwijde handelsrelaties en onrustig beleid van de regering-Trump, de Amerikaanse economie vertraagt na een lange periode van dominantie en er zijn zorgen dat de waarderingen in de Amerikaanse technologiesector misschien te hoog zijn.

Dit was vooral voelbaar in april, na de aankondiging van de geplande importheffingen door de Amerikaanse president Trump. Dit leidde tot een wereldwijde uitverkoop, tegen de achtergrond van toenemende angst voor vergeldingsmaatregelen en een groter risico op een wereldwijde recessie.

Gelukkig vonden de markten snel weer houvast en veerden ze op in de hoop dat een totale wereldwijde handelsoorlog kon worden voorkomen nadat de VS een stap terug deed en de importheffingen in eerste instantie voor 90 dagen opschortte. Meer recentelijk hebben we vooruitgang gezien in de besprekingen tussen de VS en China, maar de onduidelijkheid over het economische en beleggingsklimaat blijft voor onrust zorgen. Deze toegenomen onzekerheid kwam tot uiting in de VIX, die het hoogste niveau bereikte sinds het begin van de COVID-crisis.

Hoort onzekerheid er gewoon bij?

Volgens de traditionele financiële marktvisie zijn volatiliteit en onzekerheid nu eenmaal onderdeel van het beleggen. Strategieën zoals ‘buying the dip’ (waarbij beleggers tijdens een daling activa kopen in de verwachting dat de prijs weer zal stijgen) en ‘60/40’ (een multi-assetstrategie waarbij 60 procent van de portefeuille wordt belegd in aandelen en 40 procent in obligaties) zijn sinds het begin van deze eeuw solide opties geweest voor beleggers.

Door een aanhoudende periode van negatieve correlatie tussen aandelen en obligaties bood een eenvoudig gediversifieerde portefeuille met deze twee activaklassen enige bescherming tegen volatiliteit. Toch wordt vaak vergeten dat er in de decennia daarvoor een lange periode was waarin aandelen- en obligatiemarkten een positieve correlatie vertoonden of, met andere woorden, dat de aandelen- en obligatiekoersen zich tegelijkertijd in dezelfde richting bewogen (figuur 1).

Figuur 1: Obligaties zijn niet altijd een goede diversificator voor aandelen

Bron: Bloomberg, analyse van Janus Henderson Investors, 31 januari 1964 tot 31 januari 2025. Voortschrijdende correlaties over 12 maanden op basis van maandelijkse gegevens. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.

De tijd dat iedereen kon profiteren van een stijgende markt is voorbij

Het is duidelijk dat de huidige marktomstandigheden ver afstaan van de omgeving en het regime die kenmerkend waren voor de periode na de financiële crisis. Door de sterke aandelenmarkten, met name in de VS, was het voor beleggers een zeer lucratieve periode om meer risico toe te voegen aan hun portefeuilles, in plaats van zich te concentreren op het beheer van hun blootstelling en diversificatie. Door de 'nulrente' konden bedrijven veel schulden aangaan en beheren om investeringen, fusies en overnames (en dividenden) te financieren. Ook consumenten staken zich flink in de schulden om aankopen te doen in plaats van een spaarpotje op te bouwen.

Dit was een van de factoren die bijdroegen aan een periode waarin zowel de economische productie als de consumentenvraag stegen en de aandelenkoersen over het algemeen omhoog gingen, waarbij er minder onderscheid was tussen goed geleide bedrijven met goede producten en niet-concurrerende bedrijven die sterk leunden op goedkoop geld. Na de meest recente inflatiecyclus, die gepaard ging met stijgende prijzen voor basisbehoeften zoals voedsel en energie, en het besluit van centrale banken wereldwijd om het monetaire beleid te verkrappen, zien we echter weer een grotere spreiding in de aandelenkoersen.

Het argument is dat beleggers, nu we terugkeren naar een meer normale periode van inflatie en rente, moeten nadenken over andere opties om hun portefeuilles te diversifiëren, waarbij ze meer aandacht moeten besteden aan de selectie van aandelen.

Verder kijken dan traditionele activa

In tijden van hoge volatiliteit en grote geopolitieke en handelsonzekerheid vinden we het belangrijk om de nadruk te leggen op de mogelijkheden voor portefeuillediversificatie in alternatieve beleggingen. We richten ons daarbij vooral op absolute-rendementstrategieën, die het vaak goed doen als de vooruitzichten voor de handel verbeteren en de aandelenkoersen weer wat opveren. Dit is een uitkomst voor strategieën die gebaseerd zijn op actief beheer of grondige fundamentele analyse, omdat ze nu de kans krijgen om te laten zien hoe goed ze in aandelenselectie zijn, vooral als ze zowel long- als shortposities kunnen innemen.

Vooruitkijkend verwachten we een geleidelijke daling van de rente, hoewel de onzekerheid op handelsgebied de centrale banken ertoe kan aanzetten opnieuw in te grijpen in hun pogingen om hun uiteenlopende mandaten op het gebied van prijsstabiliteit en werkgelegenheid te vervullen. We denken dat beleidsmakers in de westerse wereld vastbesloten zijn om definitief af te stappen van het tijdperk van goedkoop lenen, waardoor de weg vrij is naar een duurzamere context van rationele spreiding tussen activaprijzen.

Hoewel we spreken van een algemeen verbeterd klimaat voor het selecteren van aandelen, moet dit worden gezien in de context van de huidige onzekerheid en volatiliteit op de markten. Wij denken dat een strategie die gericht is op het behalen van consistente reële rendementen, ongeacht de markttrends, en die zelfs in een neergang positieve resultaten kan opleveren, een belangrijke rol kan spelen om door de onvoorspelbare financiële wateren van vandaag te navigeren.